ما می دانیم که چه می خواهیم…
تقریبا اکثر فرمهای موسیقی بر اساس دو خواسته ی پیجیده و متضاد در شنیدن ناشی می شوند.
- میل به شنیدن موسیقی آشنا
- هیجان و میل به شنیدن موسیقی جدید
بیشتر فرمهای موسیقی از دو خواسته متضاد ناشی می‌شوند: میل به شنیدن چیزی آشنا وهمزمان میل به شنیدن چیز جدید. به بیان ساده تر شنیدن به ملودی تا حدودی آشنا ولی ذهن را به جستجویی دل انگیز هدایت کند. فرم موسیقی با شکل باینری ابتدایی ترین مثال در این مورد است.
یک فرم باینری ساده از دو بخش A و B تشکیل شده است که تقریباً از نظر مدت زمان با یکدیگر مساوی هستند ولی ملودی‌های متفاوتی دارند این قسمت‌ها با آهنگ‌های و یا مکث های موسیقیایی بسیار مشخص و واضح تقسیم می‌شوند و اغلب هر قسمت تکرار می‌شود و تبدیل به یک فرم دو تکراری می‌شود. بنابراین ما به دنباله هایی از AABB خواهیم داشت. قبل از انتقال به بخش جدید B ، ملودی A را تکرار می شود . تا احساس آشنایی به ما بدهد . تکرارها مرزهایی را برای بخش ها ایجاد می کنند و به ما این فرصت را می دهند که ملودی را بشنویم و به خاطر بسپاریم.
آهنگ معروف باخ Air on the G String نشان می‌دهد که ملودی B ، می‌تواند با ملودی A از نظر ریتم و فرم و شکل شبیه ملودی A باشد. اما به دلیل اینکه با نت پایین تر شروع می شود و اکوردهای متفاوتی را مورد استفاده قرار داده ، شکل مجزایی دارد و احساس جدیدی را ایجاد می‌کند.
ما اغلب چیزهایی را ترجیح می دهیم که برای ما تا حدی آشنا به نظر برسند در همین راستا یک نوع از فرم باینری، به نام فرم باینری مدوری شکل ابداع و بسیار رایج گردید . نوع قرار گیری بخش های تکرار شونده به شکل ABA است. این شکل از نگارش موسیقی ، هنوز در ایده و نظر دو بخشی است ولی بخش دوم با بازگشت به ملودی آغازین A که معمولاً کوتاه شده است، به پایان می رسد. با تکرارهای معمولی، به دنباله های AA BABA تبدیل می شود. مضمون سومین موومان سونات پیانو K. 284 موتزارت نشان می‌دهد که چگونه A می‌تواند هنگام بازگشت تغییر کند. A به یک کلید جدید تعدیل می شود، اما بازگشت A در بخش دوم تغییر می کند تا در کلید اصلی باقی بماند.
تمرین: به موسیقی زیر گوش فرا بدهید.
Air On A G String – Johann Sebastian Bach
Mozart Piano Sonata No. 6 in D Major, K. 284 III. Thème (Andante & Variations I – XII)